හිතක් පිරුනා ප්රේමයෙන්අකුරු කල පින් බිමක සුපිපුණවිදුලි පරිපථ තුල ගලා ගියඇදපු සිතුවම් වලම බොද වුනනුබට මට අමතකම නොම වෙන ........
සිත් තුලින් අප දෙදෙන හැදුනුව
කිසි දිනක වෙන් නොවන බව සිතු
නුබට පමණක් හදේ ලියවුන
කොහේ වියැකී ගියේ ඒ පෙම ......
සතුට සමගින් සිව් වසක් තුල
එකට සිට ගත් දැනුම සමගින
සිහිනයක් ලෙස සිත ඉතිරි කලකොහේ විසිරි ගියේද ප්රේමය ..........
