එහෙම දිනයක් අසාවත් නැති
හැමදාම ආදරෙන් සිටි අපි
කිසිදු අහිතක් තුන් හිතක නැති
අපේ ප්‍රේමය සොදුරු වෙන්නැති .........
වියෝගය ගැන අසා නැතිදා
දැනුම පත් ඉරු තුලම රන්දා
කෙලි කවට සිනහාම රන්දා
නික්මෙතැයි තුන් හිත නොරන්දා
අමාවක කළුවර උදාවී
එකදු තරුවක් මග නෙපෙන්වී
සියලු පැතුමන් ගියත් පාවී
තවම සිත ඇත නුබට යාවි .......
දුටුව නාවල හන්දියේ
අපි තැබිලි බී පවස නිමවූ
සිසිල දුන් කොට්ටම්බ ගසේ .............
හිතා ගන්නට බැරි තරම් උස
ඉහළ ගොස් ඇත කද ගසේ
සිතේ තනිකම තවම තියෙනව
ගසේ උසට්ම රිසි ලෙසේ........
සිනා කෙලි කවටින් පිරි ගිය
සොදුරු සැගවුන ඒ යුගේ
ජිවිතේ යලි එන්නේ නැති බව
දන්නේ අපි දෙන්නාම නේ ............
ආදරයේ සොඳුරු හැගුම්
ඔබෙ දෑසින් ගලා හැලේ....
සිත කළඹන වදන් වැලක්
සවන් පුරා නිතර ඇදේ...
නොපෙනෙන හෙට
නොදකින මට
සොඳුරු ලොවක
දසුන් මැවේ...
ඔබ මගෙ යැයි
මා ඔබෙ යැයි
නිතරම ඔබ
කියනු ඇසේ....
දෑස වසා එබෙන කලට
පැනයක් මා
සිතට නැගේ....
සැබවින් ඔබ
සිත පත්ලේ
මා වෙනුවෙන්
ඉඩ තිබේ ද?...
සඳ එළියට
මංමත් වූ
කණමැදිරියා
මා නොවේ ද?
නි ර් මා ණ අ යි ති ය
----මා ලා මං ග ලි කා-----
