කොලපාට රතු පාට එලි වැටෙන
නුපේ ලග...............
පැයට සැරයක් වැසෙන රේල්ලුවේ
මග හදන ............
දෙපා මග නැගු බිම
සොදුරු සටහන් නිබද ...............
කාලයෙන් පසුපසට ගියා නුබ
සමග මම ................
එසයිමන්ට් ප්‍රැක්ටිකල් ලියන
පොත් පෙරලවන
පුස්තකාලයේ පත් ඉරු අතර
නොලියවුන ................
දෙදෙනෙකුගේ සිත් අතර සදා
නොමැකි ලියුන ..........
ප්‍රේමයක් තිබුණාය
අපට පමණක් උරුම ..
අල්පෙනෙති හඩක් නැති
නිසංසල විදු බිමක
නුබේ හුස්ම හඩ දැනුන
එදවසක සොදුරු බව
තාම මට සිහි කරයි.
නුපේ වෙල පටු පාර...............
No comments:
Post a Comment