මතු කොට සිහි කරයි පත් ඉරු මුතු අකුර
නුබ මා ඇවිද ගිය පටු මාවත් අතර
තනි සිත සක්මනේ නුබ සමගින් නිබද .....
දරු දැරියන් සමග නුබ යනු ඇතැයි සිතයි
මා ගැන මතකයන් අවදිව බොදව යතැයි
පෙර කී කථා කිමිදී සිත යටම කරන්
සමුගත් දිනය තවමත් සිහිනයකි ඉතිං
මල් විය ඉක්මිලා මැදිවිය පැමිණි ඇතේ
දරු දැරියනුත් මල් විය වැට ලග හිදිතේ
නුබ දුන් සොදුරු දුක මා සිත තවම තිබේ
කවියක රසය ඒ දුක රසවත් කරතේ .........
+++++++++
ReplyDeleteප්ලස් ලකුණු වටිනවා ,ස්තුත්යි .
ReplyDelete