ඔබේ මනුසත් හඩ ඇසේ
ජීවිතය දුන් ඇදුරු තුමනි
නුබේ නෙතින් ලෝකය පෙනේ ..........
දෙනෙත් අදුරුව තිබු මුත් ඔබ
මගේ නෙත් යුග පෑදුවේ
සසරේ කොතනක පිය පුතුන් ලෙස
සිටිය දැයි සිත විමසතේ ...............
සොදුරු කෙත් බිම් කුරුළු කුජන
ගියපු ගම් දොර පාඩමේ
ලොකු දුරක් ගොස් හැරී බැලුවෙමි
සිනා සෙන නෙත් යුග පෙනේ ...............
No comments:
Post a Comment