ඉසුරුමුනියේ පෙම් යුවල නම්
වෙන් වෙන්න පෙර ගල් වුනා
පුරා දහතුන් වසක් සිටි නුබ
නොකියාම යන්නට ගියා …………………
නුබද මට දුන් මා නුබට දුන්
ප්රේමයක් ශේශව ගියා
නොරත රත යා දෙකම බොද වි
වෙන් වෙලා මැකිලා ගියා …………….
සොබා දහමට මිනිස් වගයට
මුහුන දෙන්නට බැරි වුනා
අපි අපෙ නොව තනි චරිත වි
ගල් වෙනවට වැඩිය මැකිලා යන එක හොඳයි නේද?
ReplyDeleteyes Thanak your response
Deleteහරිම ලස්සනයි කවියා..
ReplyDeleteජයවේවා